Dat dieren geen dingen zijn, dat hebben we bij de Consumentenombudsdienst goed begrepen. Regelmatig ontvangen we dossiers die gaan over huisdieren en de ervaring leert ons dat daar vaak (grote) emoties mee gepaard gaan. Maar even vaak moeten we dus van ons hart een steen maken en de regels strikt toepassen. Maar wat zeggen die regels nu alweer?
Speciaal regime
Vóór 1 mei 2024 werden dieren – en dan bedoelen we niet dieren die bedoeld zijn voor menselijke consumptie en ook geen dieren die als voedsel voor andere dieren of als aas gebruikt worden – gelijkgesteld met andere consumptiegoederen. Het maakte dus geen verschil of je een paar schoenen, een frigo of een puppy kocht: je had recht op twee jaar wettelijke garantie. Met alle uitzonderingen en modaliteiten die daarop van toepassing waren.
Sindsdien is er best wel wat veranderd. Als je nu een dier koopt bij een professionele verkoper is een bijzonder garantieregime van toepassing en heb je recht op één jaar wettelijke garantie. Let op: dat is korter dan termijn voor gewone goederen, die twee jaar bedraagt. Stel je dus vast dat er iets mis is met je (huis)dier binnen het jaar nadat je het dier hebt gekregen, dan wordt verondersteld dat dat gebrek reeds aanwezig was bij de levering en moet de verkoper dat gebrek herstellen. De verkoper mag uiteraard wel aantonen dat hij niet verantwoordelijk kan worden gesteld. Hij kan dat doen aan de hand van de incubatieperiode van ziektes, de omgeving waarin het diertje leefde, of de verzorging die het dier heeft gekregen. Vaak zal het enkel de dierenarts zijn die uitsluitsel kan geven.
Een gebrekkig dier?
De termen die gebruikt worden voor goederen, worden nog steeds gehanteerd voor dieren. Dat kan misschien wat vreemd klinken. Maar als we het hebben over een gebrek, dan moet je bijvoorbeeld denken aan gezondheidsproblemen zoals ziektes of aangeboren afwijkingen of de kenmerken van het dier (het geslacht, de kleur,…). De gebreken zullen zowel beoordeeld worden aan de hand van wat werd bepaald in het contract als op basis van wat je als consument redelijkerwijze mag verwachten. Je kan nu immers niet verwachten van een kat dat die gaat blaffen.
Als je een gebrek vaststelt bij je dier en je dier heeft onmiddellijke verzorging nodig, dan ga je best meteen naar de dichtst bij zijne dierenarts. Is het probleem niet acuut, dan moet je je eerst tot de verkoper wenden en die de kans geven om het dier te verzorgen.
En wie gaat dat betalen?
Als consument heb je recht op een kosteloze genezing van je dier. Tenzij die kosten echt de pan uit swingen en niet in verhouding staan tot andere remedies die ook zouden geholpen hebben. Dan zal de verkoper enkel tot een bepaald plafond voor de kosten moeten instaan:
- op de schijf van de aankoopprijs van het dier tussen 0,01 euro en 500 euro: max. 300 %
- op de schijf van de aankoopprijs van het dier tussen 500,01 euro en 1500 euro: max. 200 %
- op de schijf van de aankoopprijs van het dier die meer bedraagt dan 1500,01 euro: max. 100 %
Je kan ook om een ander dier vragen (een vervanging dus). Goed om weten is dat dan opnieuw een termijn van één jaar garantie begint te lopen.
Ten slotte kan je ook vragen om een prijsvermindering of een ontbinding van het contract in de volgende gevallen:
- Uw dier overlijdt door een gezondheidsprobleem;
- De kostprijs om het dier te genezen overschrijdt het wettelijk vastgelegd plafond (resp. 100, 200 of 300 % van de aankoopprijs);
- De verkoper weigert het dier op eigen kosten te behandelen of om te ruilen;
- Het probleem met de gezondheid of de niet-conforme kenmerken van het dier blijft bestaan, ondanks de poging van de verkoper het dier te genezen of te vervangen;
- Het gezondheidsprobleem is zo ernstig dat een onmiddellijke prijsvermindering of ontbinding van de koopovereenkomst gerechtvaardigd is;
- De verkoper heeft verklaard of uit de omstandigheden blijkt dat de verkoper de goederen door middel van herstelling of vervanging niet binnen een redelijke termijn of zonder ernstige overlast voor de consument conform de overeenkomst zal maken.
Geen oplossing gevonden?
Als je ondanks alles geen oplossing vindt en niet tot een akkoord kan komen met de verkoper van je dier, dan kan je steeds een beroep doen op de Consumentenombudsdienst. Met de medewerking van beide partijen gaan we dan op zoek naar de meest billijke oplossing!
